Plu­žin­ski Cen­tar za kul­tu­ru i sve­šte­no­slu­ži­te­lji piv­ske pa­ro­hi­je i ove go­di­ne su bi­li or­ga­ni­za­to­ri sve­ča­no­sti pri­re­đe­ne u čast i sla­vu pr­vog srp­skog ar­hi­e­pi­sko­pa i pro­svje­ti­te­lja Sv. Sa­ve. Broj­nim Pi­vlja­ni­ma se sve­to­sav­skom be­sje­dom na sve­ča­noj aka­de­mi­ji obra­tio igu­man ma­na­sti­ra Za­gra­đe je­ro­mo­nah La­zar (Stoj­ko­vić) ko­ji je po­seb­no is­ta­kao sve­ti­te­ljev zna­čaj na srp­ski na­rod kroz mi­nu­le vje­ko­ve. Sr­bi su, ka­zao je on, od svog po­stan­ka ži­vje­li na pro­sto­ru ko­ji je bio zna­ča­jan za go­to­vo sva va­žni­ja isto­rij­ska zbi­va­nja ka­ko Evro­pe, ta­ko i svi­je­ta.
– To si­gur­no ni­je baš naš iz­bor, već je ta­ko od­lu­čio Go­spod da se na ovom kor­pu­su, na kič­mi srp­skog na­ro­da po­di­je­li hri­šćan­ska cr­kva. To je jed­na ve­li­ka re­al­nost, ne­što što nas sva­ka­ko i bo­li, i to je naš krst ko­ji no­si­mo, na­ša gor­ka ča­ša ko­ju pi­je­mo. I na tom mje­stu za­i­sta ni­je la­ko po­sto­ja­ti i Sr­bi­nom bi­ti, kao što se to da­nas vi­di ka­da smo do kraj­no­sti po­ni­ža­va­ni, ismi­ja­ni, do­ve­de­ni do gra­ni­ce ča­sti, do­sto­jan­stva, na­ža­lost, čak i do sa­mo­o­dri­ca­nja i sa­mo­po­ri­ca­nja – be­sje­dio je je­ro­mo­nah La­zar.
Upr­kos svim ne­da­ća­ma ko­je naš na­rod pra­ti, is­ta­kao je on, ka­ko u pro­šlo­sti, ta­ko i dan-da­nas ima­mo sve­ti­o­nik, Sv. Sa­vu pr­vog srp­skog ar­hi­e­pi­sko­pa. Sr­bi opet sla­ve svo­je kr­sne sla­ve, sla­ve Sv. Sa­vu, sla­ve ra­dost.
– Ve­li­ka je sla­va Bož­ja za­i­sta da u ovom op­štem me­te­žu ima­mo taj sve­ti­o­nik, ima­mo lam­pu ko­ju je Sv. Sa­vi dao Go­spod Bog. Osje­ća­mo ovu slo­že­nost i mje­sta i vre­me­na u ko­jem se na­la­zi­mo, a ne­do­u­mi­ce mo­gu bi­ti to­li­ko te­ške da je mo­gu­će da čo­vjek ni­šta i ne vi­di, ali ima­mo kr­snu sla­vu. To što ima­mo je ja­ko va­žno isto ko­li­ko i ču­do bad­nja­ka na ko­jem se mo­gu ogri­ja­ti svi, a ko­ji nam je ta­ko­đe osta­vio Sv. Sa­va. I ne­mo­gu­će je za­mi­sli­ti ka­ko bi ovaj na­rod pro­šao kroz vje­kov­no rop­stvo, a da ni­je imao te ori­jen­ti­re ko­ji su „kao ulje u na­šim sve­tilj­ka­ma” va­žni i za bu­du­ća vre­me­na – re­kao je je­ro­mo­nah La­zar.
B.Bra­šnjo


Vječ­ni oganj sa Vra­ča­ra

Če­sti­ta­ju­ći sve­ča­ri­ma sla­vu, di­rek­tor plu­žin­skog Cen­tra za kul­tu­ru Mi­len­ko Mi­ća­no­vić je is­ta­kao da je pra­znik Sv. Sa­ve sla­va sve na­še dje­ce, po­to­mo­ka, mla­do­sti i bu­duć­no­sti na­šeg na­ro­da.
– Sa­bi­ra­mo se oko vječ­nog pla­me­na sa Vra­ča­ra ko­ji nam gri­je sr­ca i du­še i ko­ji nas oku­plja oko za­jed­nič­kog og­nji­šta. Sv. Sa­va je sla­va i na­šeg na­pret­ka i za­to s lju­ba­vu us­klik­ni­mo sve­ti­te­lju, te­me­lju na­še cr­kve, ško­le i dr­ža­ve, na­šem du­hov­nom uči­te­lju i vo­đi, vi­te­zu vje­re pra­vo­slav­ne, uje­di­ni­te­lju i pro­sve­ti­te­lju – re­kao je Mi­ća­no­vić.
Sve­šte­no­mo­na­štvo pa­ro­hi­je piv­ske za­jed­no sa vjer­nim na­ro­dom osve­šta­lo je i pre­lo­mi­lo slav­ski ko­lač. U kul­tur­no-du­hov­nom pro­gra­mu uče­stvo­va­li su cr­kve­ni hor „Pre­po­dob­ne ma­ti An­ge­li­ne”, ko­jim ru­ko­vo­di pro­fe­sr Ana Bo­jić, cr­kve­ni hor pri cr­kvi Sv. Jo­va­na Kr­sti­te­lja u Plu­ži­na­ma, po­jac Lu­ka Cic­mil, re­ci­ta­tor­ka Ja­na Bje­li­ca, et­no-pje­vač Ta­tja­na Vu­ko­vić, gu­slar Go­ran Vu­ko­vić, glu­mac Ve­li­zar Ka­sa­li­ca i pje­sni­ci Bo­ži­dar Dži­gi Živ­ko­vić i Ran­ko Mi­ća­no­vić.